Rusya'da kadın hakem olmanın zorlukları...

Futbolu her zaman sevdim. Okulda çocuklarla beraber futbol oynuyordum. Ardından işi ciddiye aldım. 13 yaşından beri bu işi profesyonel şekilde yapıyorum. Messi'ye hayranım. Babam televizyondan onun maçlarını açtığında hemen yanına gidiyorum.

Önce futbolcu oldum. Ailem, sakatlanmamdan korkuyordu. Futbolun kızlara göre olmadığını söylüyorlardı. Arkadaşlarım da aynı şekilde düşünüyordu. Ama futbol benim tutkumdu. Onlar zaten bu tutkunun beni içine almasından korkuyordu.

FIFA hakem seminerlerine katıldım. Bunu her kız yapabilir. Hakem olmanız için önce içinizde ruh olması lazım. 2016'dan beri hakemlik yapıyorum. Daha çok yeniyim. Beni 3. Lig'de görevlendiriyorlar. Şimdilik daha yüksek liglerde maç yönetmeme izin vermiyorlar.

Aynı zamanda üniversitede reklamcılık ve halkla ilişkiler bölümünde okuyorum. İki işi bir arada götürebilirim. Maçların başında erkekler ''Bizim maçı bu hakem mi yönetecek? Nasıl ya?'' diye soruyorlar. Maç başladıktan 5 dakika sonra duruma alışıyorlar.

Erkeklerin bana birkaç kez kötü laflar söylediklerini duydum. Çoğu zaman futbolculardan değil, taraftarlardan geliyor bu laflar. Bana ''Evine git, yemek pişir!'' diye bağırıyorlar. Ama maç içindeki duygularından dolayı böyle söylüyorlar, buna eminim.

Zaten böyle şeylere alışmalıyım. Ben bir hakemim. Eğer kendimi yönetemiyorsma nasıl maçı yöneteyim? Bir keresinde şöyle olmuştu. Bir futbolcu bana sürekli güzel şeyler söylüyordu. İlk söylediğinde güldüm, devam etti. 90 dakika boyunca bana iltifatlarda bulundu. Maç bittiğinde ise beni dışarı çıkmaya davet etti. Ben tabii hayır dedim.