Hürriyet yazarı Uğur Meleke, Fenerbahçe'nin Avusturya kampında Partizan'ı 1-0 yendiği maçı köşesinde kaleme aldı.
Jorge Jesus’un kolay tanımlanabilir bir oyun anlayışı var. Ve inandıklarına sıkı sıkıya bağlı. Haliyle onu daha önce çalıştırdığı takımlardan tanıyanlar, Fenerbahçe’de oynatmayı denediği oyuna da yabancı değiller. Dün de, hazırlık periyodunun dördüncü maçında takımına “Jesus futbolu”nu bir tık daha adapte etmeye çalıştı.
Fenerbahçe maça 4-1-3-2 başladı. Zaten Jesus futbolunun temel dinamiklerinden biri bu. Ön libero İsmail çalışkandı. Osayi ve Ferdi takımın en iyileri. Sol iç ve sağ iç Rossi-Henrique’nin beklenenin biraz altında kalmaları özellikle set hücumunda aksaklıklar yarattı. Ancak Jesus’un takımının esas tehdit yarattığı anlar, topun rakiplerinde olduğu anlar. Önde çok kalabalık bir pres yapıyorlar. Rakiplerini çıkartmamak için her şeyi deniyorlar. Top kazandıklarında da 3-4 pasla gole gitmeyi deniyorlar. Zaten gerek pozisyonlar, gerekse Valencia’nın golü bu presin sonucuydu.
Jesus, daha önce çalıştırdığı takımların çoğunda olduğu gibi Fenerbahçe’de de çift santrfor kullanıyor. Bunların biri klasik (Valencia), biri gezici (Bruma). Sarı lacivertlilerin özellikle bu bölgeye takviye yapması lazım, Bruma’nın kolay top yitirdiğini ve o bağlantıda daha realist bir oyuncuya ihtiyaç olduğunu düşünüyorum.
Son bölümde İrfan-Arda ve Emre oyuna girdikten sonra bağlantı kabiliyetinin arttığını da not etmek lazım tabii. Jesus demek önde baskı yapmak demek.
