Derbi galibiyetiyle birlikte zirve yarışına yeniden dahil olan Beşiktaş'ta teknik direktör Sergen Yalçın, Hürriyet'ten İsmail Er'e konuştu.
Sergen Yalçın’ın Fenerbahçe maçında bir sözü aklıma takılmıştı. Seyirci konusunda. ‘Keşke 50 bin seyirci karşısında oynasaydık’ demişti. Seyirci ile oynasaydınız, şu anda daha fazla puan toplar mıydınız?
- Bunu bilemem. Mümkün değil buna cevap vermem.
Peki soruyu değiştireyim. Seyircisiz futbolda ne değişti?
- R.Madrid maçını izledin mi? Yenildiler evinde. Ya Liverpool? Son dakikada puan kaybettiler. Juventus da berabere kaldı. Seyircisizlik sadece bizde değil dünyada futbolu etkiledi. Oyuncunun motivasyonu seyirci. Seyirci önünde oynamak bambaşka bir duygu. Bunu kaybetti oyuncular.
Sergen Yalçın nasıl bir teknik adam. Soyunma odasına girdiğinizde otoriter mi, babacan mı?
- Bunların sadece biri değil. Hepsiyim aslında. Duruma göre, takıma göre, futbolculara göre hepsiyim. Futbol bu. Her zaman ve her an değişim yaşıyorsunuz. Ben de bu değişime göre şöyle bir teknik adamım diyemem.
Sen hangi teknik adamsın. Saha kenarında buz gibi duran mı soğuk hoca mı? Yoksa heyecanlı sıcak hoca mı?
- Sahada sıcak ya da soğuk teknik adam diye bir ayrım yok. O ana, maçın atmosferine ve takımın oyununa göre değişiyor duygularımız. Ben bilerek hiçbir şey yapmam. Benim kulübedeki davranışlarımı takımımın oyunu belirler. Eğer takımım coşkulu oynarsa, güzel oynarsa ben de onlarla birlikte kulübede aynı heyecanı, aynı duyguları paylaşıyorum Oyunun içinde oluyorum.
Ya kötü oynuyorsa...
- Dedim ya.. Takımın oyunu belirler benim coşkumu. Kötü oynuyorsak bu bana da yansır.
Teknik adamlıkta kendini nasıl geliştiriyorsun? Kitap okuyor musun? Nasıl besleniyorsun bu konuda? İlk sorum buydu. Ve hiç de beklemediğim bir yanıt aldım:
- Hayır ben kitap falan okumuyorum.
İşte politik olmayan, kim ne der kaygısı yaşamayan, alabildiğine dürüst Sergen Yalçın. Sonra devam etti:
- Harika bir ekibim var. Tüm çalışmaları yapan, analiz eden mükemmel bir ekip. Bana sadece final kalıyor. Orada da ben üstüme düşeni yapmaya çalışıyorum.
Bazen, formayı giyip sahaya girme isteği geliyor mu?
- Hayır hayır o günleri geride bıraktım artık. Futbolculuk geride kaldı.
O zaman klasik soru; hangisi daha zor? Futbolculuk mu, antrenörlük mü?
- Ben futbolcuyken çok rahattım. Çünkü sahadaki problemi tek başıma ben çözüyordum. Ama teknik adamlıktaki sorumluluk çok daha başka.
Ben sormadan bu kez kendisi ekledi:
- Benim Fenerbahçe maçında saha kenarındaki davranışlarımı eleştiriyorlar. Ne yaptım ki ben? Ben Beşiktaş Teknik Direktörüyüm. Oyuncularımla, takımımla birlikteyim. Tabii ki 4. hakemle konuşmam gerekiyorsa konuşacağım. Bizim muhatabımız o. Bunda eleştirilecek ne var ben hiç anlamadım. İnsanlar eleştirmek için bahane arıyorlar.
Yine dönelim Fenerbahçe maçına. Özel bir çalışma yaptınız mı?
- Hayır çok özel bir çalışma yapmadık. Ama her maçın kendine özel bir havası, atmosferi var. Nasıl ki Anadolu takımları büyük maçlara hazırlanırken, motive oluyorlarsa bu tür karşılaşmalarda da oyuncular kendileri motive oluyorlar.
