Tümer Metin: "Gerçek Fenerbahçeli olmak istemedim"

Zonguldak'tan Giray Hoca, Karabük'le 1. Lig'e çıkıp Vanspor'a geçti ve Vanspor'da yeni bir akdro inşaa ederken, ben de dönem itibariyle talipleri olan bir futbolcu olarak, Giray Hoca beni aradı, "Van'a gelir misin, beraber bu yola başlayabilir miyiz? Senin için de 1. Lig deneyimi, benimle beraber iyi olur diye düşündüm" dedi. Ben Vanspor'a imza attım. Gittik sezon başı hazırlığını geçirdik, kampı tamamladık. Ligin başlamasına 1 hafta kala, bonservis vardı o zaman rahmetli Şemsi Denizer çok yüksek bir meblağ yazmıştı bonservisime. Bonservisimi çözemediler. Ailem Alanya'da yaşıyordu orada, ben oradan İstanbul, İstanbul üzeri Antalya - Alanya arasını bir taksi kiralayarak eve kadar geldim. Kapının önüne geldiğimde futbolu bırakmıştım. Dedim ki olmuyor. Onun da öncesi var, önceden gelen travmalar var. 1 sene önce Ankaragücü'ne gitmişsin, yine bonservis çözülememiş. Dedim herhalde "Nasip değil, çıkamayacağız, kıramıyoruz kabuğu" Ailenin desteğinin bir sporcunun üstünde ne kadar etkili olduğunu bunca senedir çok sık dile getiren biri olarak, orada ailenin sana gösterdiği destek ve seni o kozanın içine alıp, koruyup, kollamaları ile tekrar Zonguldak'a dönüp, hayatında en iyi yapabildiğin işe tekrar dört elle sarılmak, yeniden inşaa etmeye çalışmak...

Ercan Taner'in sesinden o gün, "Tümer attı, şampiyonluk geldi" sözünü duymak ister miydin? Seni hala affetmemiş Beşiktaşlıların hayatında çok büyük bir iz bırakıp, seni görmezden gelmelerini sonsuza dek engelleyebilirdin.

Olmazdı. Çünkü üstünden zaman geçtikçe daha iyi anlıyorsun. Golü atmak herkes isterdi. Bir gece önce Ümraniye'de ertesi gün şampiyonluk maçına çıkacak herkes şampiyonluk golünün içinde olmak isterdi. Ahmet Dursun aşırttığında Sergen ayağı değiştirdiğinde golü ben atmıştım aslında, ta ki Sergen'in ayağından çıkana kadar. Bu çok konuşuldu, anlatıldı. Bu soru şöyle cevaplanırsa daha doğru olur; o golü ben atsam da herhangi bir ayrılık aynı derecede acı verirdi. Sergen de ayrıldı, golü atan da ayrıldı.

Beşiktaş'ta oynadığın dönemde Sergen Yalçın'ın gölgesinde kaldığını düşünüyor musun?

Varsayalım ki kaldığımız gölge Sergen Yalçın gölgesi olsun... Dünyanın en önemli yeteneklerinden bir tanesinden bahsediyoruz. Gölgesinde kaldığımız Sergen Yalçın ise biz başımızla kabul ederiz, sıkıntı yok.

Yorumcu Tümer Metin, sahadaki Tümer'in hakkını verir. Çünkü günümüzde böylesi kalmadı. Benim şanssızlığım, hepimiz aynı döneme denk geldik. Ben geldim Beşiktaş'a "Sergen - Tümer yan yana oynar mı?" Fenerbahçe'ye geldim, "Alex - Tümer yan yana oynar mı?" Takım arkadaşın Roberto Carlos olmuş, karşında Hagi oynuyor. Hepimiz aynı döneme denk geldik. Doğal olarak onların içinde kendine pozisyon edinme, kariyer yapabilme savaşının içinde çalıştığımız, didindiğimiz çok fazla efor sarf ettiğimiz anlar var. Kolay değildi, şimdi bu saydığımız isimlerle herhangi bir oyuncu rekabete başlarsa direkt mağlup zaten.

Fatih Hoca bizi çağırıp, toplantı yapıp, şöyle bir şey söyledi Tuncay'a: "Hocalık yapmak istiyor musun" - "Evet. Böyle bir pozisyonda başlayacaksam hocam, büyük onur, büyük gurur, sizin yanınızda..."  Nihat'a sordu, aynı cevabı aldı. Bana sordu, ben "Hocam ben hocalık yapmak istemiyorum, ben televizyona devam edeceğim. Ama bu milli bir görevdir, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışırım." dedim. Belki Fatih Hoca bizi bir yere oturtmuştu ama takım oturtamadı. Bir de şuna çok inanırım ben: Başarı, böyle büyük organizasyonlarda sonuçlarla gelir. Başarısız başlayınca ve başarı gelmeyince 2016'da hoca da belki istediğini bizden alamadığı, belki biz veremediğimiz için... Ancak çok emek sarf etti hoca, hepimiz çok emek sarf ettik, Tuncay, Nihat adadılar kendilerini...

2016'da yaşanan kaosa hoca müsaade etti. Hoca istese her şeyi engellerdi. Benim bildiğim hoca, olan biten hiçbir şeye müsaade etmezdi. Hoca farkındaydı ve geçmedi önüne. Bazen bedel ödemen gerekir. Hoca da eğer 2016 bu şekilde bitecekse bunun birileri üzerinden bir tasarrufu olması gerektiğini biliyordu. Genç bir kadro, yeni bir kadro, jenerasyon değişimi... O da sancılıdır bizim ülkemizde. Yaşanılan ne olduysa benim tanıdığım Fatih Hoca istese hiçbirine müsaade etmezdi.

Beşiktaş tribününden hak ettiğin sevgiyi gördüğüne inanıyor musun?

Evet, inanıyorum. Ancak kör öldü badem gözlü oldu. Nefret daha ağır bastı. Ben, Beşiktaş'tan Fenerbahçe'ye gittiğim günden 2-3 gün sonra Sergen, Beşiktaş'tan ayrıldı. Nereye gitti? Şekerspor'a. Her kim ki Tümer, Beşiktaş'tan Fenerbahçe'ye gitti diye tepki gösteriyor, önce kendilerine şunu sorsunlar: Ben, Şekerspor'a gitmiş olsaydım kimse tepki göstermeyecekti. Ben, Fenerbahçe'de oynamayı, ömrünmün hiçbir zamanında düşünmedim. Hiç hayal etmedim. 5 senelik süre zarfında gönülden bağlı olduğun takımla o röportajları verirken, "Bir gün Fenerbahçe'de oynarım" diye düşünmüyorsun. Kendini konumlandırdığın yer ve sana değersiz hissettirildiği dakika... Biri çıkıyor hayat gibi sana çok kıymetli hissettiriyor ve istemeye istemeye gidiyorsun. Fenerbahçe'ye gitmemden ötürü bir pişmanlığım yok, yanlış anlaşılmasın. Fenerbahçe Kulübü'ne saygısızlık etmek istemem. Bugün o şartlar altında yine giderim. Sergen'e "Dur, gitme" dediniz mi? "Sergen'i nereye yolluyorsunuz?" dediniz mi? "Sergen nasıl Şekerspor'a gider?" dediniz mi? Burası en can alıcı yeri. Feyyaz Hoca'ya da giderken demediniz. Aslında o kadar güçlü değilsiniz, o kadar gücünüz yok. O karar mercii ben bile olmuyorum, o an yönetenler oluyor.

Fatih Hoca'nın takımı hakkında yorum yaparken yutkunuyor musun?

Hayır. Hatta yutkunmadığım için hocanın kızdığı zamanlar var, tepki gösterdiği zamanlar var. Ben cumartesi günü Beşiktaş, pazar günü Galatasaray, pazartesi Fenerbahçe, aynı haftanın cuma günü de Trabzonspor düşmanı oluyorum yayın bittiğinde. Bu kadar çok takıma düşmansam işimi doğru yapıyorum demektir. Ben taraf olamam op stüdyodan içeri girdiğimden beri.

Yunanistan'da Türk olmak mı daha zor, İnönü'de Fenerli olmak mı?

İnönü'de Fenerli olmak dünyanın en zor işi olabilir. Hele Beşiktaş'tan Fener'e giden biri olarak daha zor. Mustafa Doğan aynı şeyi hissetmez mesela. Ama zordu.

Beşiktaş formasıyla Fenerbahçe'ye gol atmak mı, Fenerbahçe formasıyla Galatasaray'a gol atmak mı?

Beşiktaş formasıyla Fenerbahçe'ye gol atmak tabii ki. Fenerbahçe formasıyla Galatasaray'a gol atarsan gerçek Fenerbahçeli olursun. Ben, gerçek Fenerbahçeli olmak istemedim. Çünkü tuttuğun takım değişmez. Ben, Fenerbahçe'de oynarken de camiada tuttuğum takım biliniyordu. Beşiktaş formasıyla Fenerbahçe'ye gol atmak her zaman özeldir tabii ki.