Spor yazarlarından Fenerbahçe-Y.Malatyaspor yorumu!

Fenerbahçeli taraftarlar, herhalde derbiler ve zaferle biten Avrupa maçları dışında uzun zamandır ilk defa bu jadar keyifli bir lig maçı izlemişlerdir. Hele hele ilk 30 dakika sonunda “F.Bahçe işte böyle oynar..” demişlerdir muhakkak. En önemlisi şuydu: Ozan, tam bir 8 numaranın yapması gerektiği gibi arka direkte gol vuruşunu yaparken ceza sahasında toplam 5 Fenerli vardı. Aynı sahneyi Hasan Ali’nin golünde de gördük; “hücumda çoğalma” uzun süredir F.Bahçe’de görülmüş şey değildi. Dün yeterince çoğaldılar. Giuliano’nun golünde ise presle kapılan topun şahane bir hücum koşusu yapan forvete verilmesi ile geldi. Gol atamayan santrfor Soldado’nun rakibi açmaya yönelik koşuları; Giuliano ve Ozan’ın penetreleri tam anlamıyla Avrupaiydi.

İki aydan beri maaş vermeyen patrondan, iki aydır kira ödemeyen kiracıdan, iki aydır eve tuz getirmeyen babadan beter Fenerbahçe gitmiş, sorumluluk sahibi, özverili bir takım gelmişti. Nasıl ve neden? Sebep, Skrtel, Alper ve İsmail’e son antrenmanda sakatlanarak eklenen Mehmet Ekici’nin eksikliği değildi elbet... Janssen’in kesilmesi de olamazdı. Olanlar ile olmayanlar farkından öte bir şeydi ortaya konan. Püf noktası, taraftarın tükenen sabrı ve kesinlikle kazanamazsa lige seyirci kalacağı Galatasaray derbisinin gelip çatmasıydı. Malatya maçı son kostümlü provaydı ve oynamaya fırsat veren bir rakipti şanslarına. Gerçi ilk yarı 3-2 bile bitebilirdi ama skordan çok oyun anlayışı ile umut veriyordu Fenerbahçe.

Soru şu; sistem veya oyuncular ile oynanmadan bu potansiyele sahip bir takım neden iki aydır kan kusturuyordu seyircisine? Hatta şu maçın ikinci yarısındaki bazı dakikalarda bile... Neden? Sorunun yanıtı maçın ikinci 45’inde... İkinci düdük çalınınca resmen hocaları Aykut Kocaman için oynamaya başladı Fenerbahçeliler!.. Bol pas, az pozisyon, biraz da savunmaya döndüler. Neredeyse eski Fenerbahçe! Aykut Kocaman da tavırlarını destekledi iyi mi?..

Soldado’nun yerine maç eksiği olan Fernando’yu, takımı öne taşıyan ikinci adam Valbuena’nın yerine öne gitmekte zorlanan Fenerbahçe’de ne yapacağı bilinemeyen Janssen’i aldı. Tabi bu arada bir de gol yediler ki, Fenerbahçe’nin “gol yemeden maç bitirmem” prensibi sürüp gitsin. Geriye gol arayan Malatya ile savunmadan fırsat bulursa hücum etmeye çalışan Fenerbahçe kaldı. İlk devresi 3-0 bitmiş orta karar bir Anadolu takımı karşısında büyük inişler çıkışlar yaşanmadı ama Galatasaray’dan önceki son provayı da “acaba derbiye yeter mi” diye sevenlerin yüreğine bir korku bırakarak bitirdi Fenerbahçe. Ya tamam ya devam orada.

Şu noktaya dikkat çekmekte fayda var; F.Bahçeli oyuncular bir prensip ve sistem dahilinde belki de ilk kez bu sezon sahada kendilerini gösterdiler. G.Saray derbisi öncesinde gelen bu galibiyet F.Bahçe’nin yeniden lige tutunması anlamına geliyor.

İddia ediyorum dün gece Malatyaspor yerine daha ısırgan, daha diri, daha iyi organize olmuş bir takım olsaydı skor çok farklı olurdu. Fenerbahçe asla iyi bir takım değil. Bu oyuncu kalitesi, bu hocası ve bu oyun anlayışıyla şampiyon olmaları mümkün değil.

Yaptıkları tek şey sağdan Isla'nın önüne atmak, ondan gelecek ortaları beklemek ya da Valbuena'nın kişisel becerisiyle bir şeyler üretmek. Ama Fenerbahçe'nin daha önemli handikabı takım savunmaları... Rakip çok kolay geliyor, çok kolay pozisyona giriyor ve goller atabiliyor.

Maç 3-1'e girdiğinde yapılan oyuncu değişiklikleri acemi antrenör işi. Bakalım, ilerleyen haftalar kimi haklı çıkartacak. "Bu takım şampiyon olacak" diyen Aykut Kocaman'ı mı? Ya da "Bu takımdan fazla bir şey olmaz" diyen beni mi?

Takım-taraftar ikilisi, karşılıklı samimiyete dayanıyor. Eğer sahada saklanmıyorsan, elinden geleni yapmaya çalışıyorsan, kötü oynasan bile tribünden hakkını alıyorsun. Ozan'ın bittiği veya başladığı yer de burası zaten. Arkasında duran teknik adam özeleştirisini yapmasını istedi, kaybolmuş hedeflerini yeniden canlandırdı. O da kişisel gelişimi için profesyoneller ile çalıştı, iyi antrenman yaptı, fazla kilolarını verdi ve kurtuluş gününü beklemeye başladı.

Soldado'nun oyundan çıkarken, gol atmayan santrafor olarak, sanki hepsini atmış gibi alkışlanması da, "takım için" dediğimiz farklı eforların sahibi olmasından kaynaklanıyor. Guialano da gelişen kadro içinde pas noktası olmaya, gol koridorları açmaya veya ataklarda tercih oyuncusu haline gelmeye başladı. Ligin kırılma maçı öncesinde istedikleri morali iyi oynayarak ama komik bir gol yiyerek tamamladılar 90 dakikayı.

Ligin sekizinci haftasında, Aykut Kocaman'ın "hazırlık periyodu"nu geçmeye çalışması, zaten Kocaman'dan başka teknik direktörün alabileceği bir yük değildi. Sonuçta daha iyi bir sol bek bulunursa, sol kanattan da etkili gelirsin. Veya oyuncuların form grafiği yükseldiğinde, doğru kararları çoğalır. Sorun performansta olsun, çaresi bulunur.

Dün akşam Fenerbahçe adına olumlu geçen iki nokta vardı. İlki, Giuliano 10 numara mevkiinde oynarken, gösterdiği performansla gerçek yerinin neresi olduğunu bizlere izletti. Bir kanatta, bir orta alanda derken fazla verim alınamayan Brezilyalı, dün Valbuena’nın rolünü alırken, oyunu yöneten, etki eden, şekillendiren bir futbolla bizlere Rusya günlerinden esintiler sundu.

Diğer önemli nokta Ozan Tufan-Josef De Souza ikilisinde Ozan’a verilen serbestlikti... Çok sıkça eleştirilen Ozan’a bakıldığında dün rakip 18 içinde en çok görülen orta saha oyuncularından biri olduğu görüldü. Attığı golün yanında hep rakip kaleyi zorlayan ama bununla beraber defansif görevini başarıyla ifa eden bir Ozan Tufan vardı.

Peki, Galatasaray maçını kazanmak için bu futbol yeterli mi, yeterli değil. Çünkü Galatasaray’ın özellikle orta alan ve hücum hattı çok yaratıcı, dinamik ve canlı oyunculardan kurulu. Fenerbahçe’nin orta alanı ve defansı bu oyunculara karşı görevlerini tam olarak yerine getirmezse sıkıntılar yaşanabileceğini dün Yeni Malatyaspor’un forvet oyuncuları sarı lacivertli rakiplerine gösterdi. Bununla beraber canlı ve istekli görüntülerini taktiksel anlayışla birleştirdikleri zaman Fenerbahçeli oyuncular derbide istediklerini alabilirler.

Ozan Tufan'da belirgin bir performans yükselişi var. Bunun yanında da çok dikkat edilmesi gereken noktalar var... Bu kadar rahat bir maçta dahi Fenerbahçe ilk devrede rakibe yüzde yüzlük iki gol pozisyonu verdi. İkinci yarıda da bir gol yedi. Ve de son 15 dakika baskı altında kaldı