Türkiye'de futbolcuların kendilerini ifade etme konusunda problem yaşadığı bir gerçek. Belirli bir tarzı, kimliği olan futbolcu sayısı futbol tarihimize bakınca bile bir elin parmaklarını geçmiyor. Siyasi duruşu ile Metin Kurt, şov dünyasına kaptırdığımız Kompela ya da elinden kitabı düşmeyen Enes Ünal... Ama yine de hiçbirisi Arjantinli Dario Dubois kadar olamaz. Dubois kim mi? Tanıştıralım...
2001/2002 sezonu. Arjantin'in alt liglerinde yer alan iki ezeli rakip; Midland ve Merlo karşı karşıya gelecek. Buenos Aires'in iki mavi-beyazlı takımı, kıta futbolunu en iyi tanımlayan şey, 'rekabet' konusunda oldukça ileri seviyede. Taraftarları ve futbolcuları bu maçı bir savaş olarak görüyor. Özellikle de Midland'ın stoperi...
O gün Midland'ın 4 numaralı defans oyuncusu için farklı bir gün. 30 yaşındaki Dario Dubois isimli futbolcu sabah uyanır uyanmaz maç hazırlıklarına başlıyor. Kulübe doğru yola çıkarken yanına rutin eşyalarının yanı sıra bir makyaj süngeri, beyaz ve siyah renkte iki de boya alıyor. Maç öncesi soyunma odasında takım arkadaşları kramponlarını giyip, tekmeliklerini sağlamlaştırırken Dubois aynanın karşısına geçerek önce göz çevresini siyaha boyuyor ardından yüzünün kalan kısımlarını bembeyaz boya ile kapatıyor; çenesine doğru sarkan sakalları hariç... Midland'ın diğer oyuncuları şaşkın bir halde takım arkadaşlarına bakıyorlar; "Bu ne hal?" Dubois sakin bir şekilde cevap veriyor, "Bunlar benim savaş boyalarım. Hadi şu savaşı kazanalım!"
İşte Dario Dubois o derbi maça yüzünde boyalar ile çıkıyor. Tıpkı, Arjantin Futbol Federasyonu tarafından bu yaptığı yasaklanana kadar onlarca maça daha çıktığı gibi... Aslında Dubois'in yüzünü boyayarak maça çıkmasının sebebi, futbolu bu kadar ciddiye alması değildi. O büyük bir heavy metal hayranıydı ve yüzünü hayranı olduğu grup; Kiss'in üyeleri gibi boyamıştı. Savaş söylemleri mi? Hayatının her alanında olduğu gibi sadece büyük bir ironiydi! Dubois, 1994-2004 yılları arasında Arjantin'in 3. ve 4. liglerinde geçen futbolculuk kariyeri boyunca hep farklı biri olmayı başardı. Heavy metal tutkusu nedeniyle maçlara yüzünü boyayarak çıkarken bir yandan da düzene baş kaldırıyordu. Örneğin, kendisine bir maçta yenilmeleri için şike teklif eden Victoriano Arenas başkanının yüzüne tükürüyor ve, "Senin paranı almaktansa aç kalıp ot yemeyi tercih ederim" diyordu. Siniri geçmeyen Dubois basına da olayı anlatarak şunları söylüyordu: "Bu adam tam bir sıçan. Ama sonuçta politikacı değil mi? Ne bekliyorduk ki..."
Hiçbir zaman futbolu sevemediğini de anlatıyordu çekinmeden. Geleceğini müzikte görüyor, kurduğu grubu ile heavy metal şarkılar çalıp sahneye çıkıyordu. Futbolu ise sadece bir hobi olarak sürdürüyordu ancak, "Maddi olarak da beni rahat ettirdiği gerçeğini reddedemem" diyordu. Yine de gözü hiçbir zaman parada olmadı; olanlar ile de hep sorun yaşadı. Örneğin bir maç sırasında yan hakemin cebinden 500 peso para düştüğünü gördü. O an bunun bir rüşvet olduğuna kanaat getirdi ve hakemi kovalamaya başladı. Sonuç mu; hakem çıldırmıştı ve Dubois'e, "O benim maaşım seni gerizekalı!" diye bağırarak kaçıyordu!
Dubios takımının yöneticileri ile de zaman zaman karşı karşıya geldi. Yine Midland'da oynadığı dönemde kendilerine ödeme yapacağını söyleyen forma sponsoru firma bu ödemeleri yapmayınca formasındaki reklama siyah bant çekerek sahaya çıktı. Ancak bu bantı üzerinden söktüler. Onunsa vazgeçmeye niyeti yoktu. Yağan yağmur sonucu sahada oluşan çamurları fark etti. Ve kendisini bir anda yere atıp formasının önünün tamamen çamurla kapanmasını sağladı. Takım arkadaşları yine ona şaşkın bir şekilde bakıyordu ama Dubois şimdi rahatlamıştı. Duruşundan asla taviz vermeyen bir futbolcuydu. Yüzünü boyaması ve saçlarını uzatması hakkında çeşitli söylentilere yol açtı. Yüz boyama aksiyonu yasaklanınca bu sefer de saçlarını sarıya boyattı. Arjantin basını ise Dubois'in üzerine oynamaya çalışıyordu. Ole gazetesi muhabiri, "Senin için gay diyorlar..." şeklinde bir soru sorunca aldığı cevabı uzun süre unutamadı: "Herkes istediğini düşünebilir. Bedenim ile ne istersem onu yaparım"
Heavy metal müzik onun hayat tarzını yansıtsa da -ön yargıların aksine- satanist değildi. Hiçbir dini inanışı yoktu. Hayatı boyunca içki içmedi, sigara ve uyuşturucu kullanmadı. Futbolcu olmasına karşın kırmızı et tüketmiyordu çünkü vejeteryandı. Kendisini bir cümle ile tarif etmesi istendiğinde ise, "Forması tarafından öldürülmüş, yüzü boyalı bir palyaço..." diyordu.
Dubois'in çılgın hayatı 2008 yılında henüz 37 yaşındayken son buldu. Futbolu 2004 yılında iki defa ayağı kırılıp, sahalara dönmesini sağlayacak tedavi için gereken parayı bulamadıktan sonra bıraktı. Tribute Rock adlı grubu ile müzik yapmaya devam etti. Ancak 2008 yılında kimliği belirsiz bir kişi tarafından bacağından ve karnından iki kurşunla vuruldu. 10 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra hayata tutunamadı ve tüm sevenlerine 'elveda' dedi. Arjantinli futbolseverlerin 'Che Dubois' lakabını taktığı bu ilginç kişilik hala ülkenin unutulmaz isimleri arasında yer alıyor. Ne zaman bir sohbette adı geçse, "Por siempre loco" diyorlar, yani "Sonuna kadar çılgın..." Bizden de bu güzel adama son veda böyle olsun o zaman: Sonuna kadar çılgın Dario!
SERKAN AKKOYUN
SERKAN AKKOYUN
GÜNÜN İLGİ ÇEKEN VİDEOSU
