Mehmet Demirkol'dan Türkiye-Finlandiya yorumu!

Terim’in kağıt üzerinde 1.5 savunmacıyla riskli gözüken oyunu, biraz da Finlandiya’nın önde basmayıp, savunmamızın rahat top yapmasına müsaade edişiyle çok iyi işledi. İsmail’in bindirip doldurduğu topta Cenk kapıyı açtı. Duran topta da kapadı. Sakin bir mutluluk yaşadık.

Ve ben ümitlendim. Dünya Kupası’na gitmemiz çok zor olmakla birlikte gelecek adına...

Şimdi biraz oyuncu özelinde bakalım: -Barcelona öndeki 3’lü dışındaki oyunculara bir oyun dayatıyor. Özgürlük neredeyse sıfır. Bunun sağladığı bir avantaj da var. Oyuncu gözü kapalı paslaşabileceği çemberin parçası.

Arda’yı bu ezberden çıkarıp, başka bir takıma koyduğunuzda diğer tüm Barçalılar gibi sorun yaşıyor. Arda daha çok hücumun kanadında bize daha faydalı olacak bundan sonra. Buna rağmen dün 2. yarıda topu ileride tutma konusunda liderlik yaptı.

Aşılacak yeni engellerin peşine düşüyor. Her maç kendisini yeniden ispatlamak zorunda olduğunun farkında. -Selçuk forma giriyor. Oyun aklı doğru takımda onu hep farklı yapar. O sorun değil. Hiç olmadı. Ancak doğru yapıyı arayan bir şablon oyuncusu.

Doğru oyun olmadığında vasat kalıyor. Kalite düşüyor. Sorunmuş gibi duruyor. -Topal savunanın lideriydi. Ait olmadığı bir yerde lider olabiliyor. Profesyonelliğin resmi.

Emre Mor, lunaparkta olmadığını anladığında gidebileceği yerin sınırı yok. Cenk’le biraz zaman geçirmeli.

Olcay’ın goldeki dokunuşu değerliydi ama sanki Yusuf Yazıcı’yı aradı. Yunus da daha belirgin bir görev... -Volkan Şen ona ülkede gerçekten inanan az sayıda insandan birisinin milli takım teknik direktörü olmasının nasıl bir piyango olduğunu anlamış gibi görünmüyordu.

Ve her zamanki gibi. Değiştirin şu saçma kostümü. Ve bir an önce milli takım formasını geçirin sırtınıza. Artık ayıp oluyor.