Roberto Soldado: "Biri beni tutup tokatlamalıydı"

Kariyerimde mutlu olmadığım sadece bir dönem var, o da Tottenham'da oynadığım dönem. Harry Kane'in patladığı dönemle mücadele etmek zorunda kaldım.

21 yaşında Real Madrid'de oynadığım dönemden 7 kilogram daha zayıf durumdayım. O dönemdeki fotoğraflarımı gördüğümde kendimden utanıyorum.

Birçok arkadaşım futbolu bırakmış oyuncular ve emekli olmanın zor olduğunu sölylüyorlar. Bir daha dünyaya gelsem, bir daha futbolcu olmak isterim. Her gün buraya geliyorsun, her an eğleniyorsun, benim devam etmemi sağlayan, rekabetçi olmamı sağlayan şey de bu. Bu benim için kusursuz bir iş, kimse bunu sonlandırmak istemez. Ne kadar sürem kaldığını düşünmüyorum, düşünmek de istemiyorum ama biliyorum ki bu zaman yaklaşıyor.

Real Madrid'de ligde ilk maçıma çıktığımdan bu yana 14 yıl geçti, Zidane'ın yerine oyuna dahil olmuştum. Oğluma onu anlatıyorum ama o Zidane'ın nasıl oynadığını görmedi. Zidane'ı gördüğünde de onun takım arkadaşı olduğumu söyledim, 'İyi miydi' dedi bana. 'İyi miydi' dedi Zidane için. 'YouTube'a git ve Zidane yaz' dedim ben de.

Real Madrid'de Zidane, Raul, Figo gibi süper profesyonel oyuncular vardı. Ama ben diğer oyuncuları takip ediyordum, takip etmemem gerekenlerin peşindeydim. Kendi sorumluluğunu almalı ve neyin uygun, neyin uygun olmadığını anlamalısın. Sınırların ne olduğunun farkına varmalısın. Gidip Beckham'dan daha iyi olduğumu düşünüyordum. Mental olarak hazır değildim, kafam hazır değildi. Bu zor. Madrid'de yüzde 100 ile oynamak isterdim. Geriye dönüp baktığımda ne şımarık biriydim diyorum. Biri beni tutup tokatlamalıydı, 'Ne yapıyorsun sen' demeliydi.

Real Madrid'de kendime bakmıyordum, çok fazla yiyordum. Fotoğraflara bakıp, 'Bu halimle nasıl Los Galaktikos'ta oynayabilirim mi diye düşünüyorum. Eğer kendime daha iyi baksaydım, olgunlaşsaydım, belki daha fazla şansım olabilirdi. Bu fikir aklıma takılıp kaldı. Eğer bana bir bardak şarap verirseniz ve sohbete başarsak, bir tane daha isterdim. 17,18 yaşında birisi 'Haydi neden içmeye gitmiyoruz' dediğinde, saat 1'de dışarı çıkmaya istekli olan ilk oyuncu ben olurdum. Madrid ailemle iletişime geçti, babam Madrid'e geldi, sınırlar koydu. Sonra şu anda Granada'da benimle olan bir arkadaşımın yanına taşındım. Daha düzenli bir insan olmuştum. Sonra eşimle tanıştım ve her şey rayına oturdu.

Çok fazla ileri gittiğimi biliyordum, geçilmeyecek bir çizgiyi geçtiğimin farkındaydım. Sürekli gecelerde dolaşan insanlar biliyordum, profesyonel futbolcular değillerdi. Madrid'de oynamak zorunda da değillerdi. Sonunda bunu anlıyorsunuz. 'Siz dışarı çıkın, benim başka yapmam gerekenler var' demeye başladım. Ailem ve eşim beni doğru yola soktu.

Nerede olduğunu bilmeyen s... kafalı bir adamdım eskiden. Osasuna, Getafe, Valencia, Tottenham, Vİllarreal ve Fenerbahçe, hepsinde güzel anılarım vardı. Türkiye'de Fenerbahçe'ye giderken tekrar rekabete girebileceğime ikna edildim ancak işler öyle ilerlemedi. Tottenham'dan ayrıldığıma da pişman değildim, daha iyi olabileceğine de ikna oldum. Stilimin, form durumumun uygun olduğunu ve uyum sağlayacağımı düşündüm ancak gittikten sonra her şeyin tam olarak zıttına gittiğini gördüm. Emekli olduğumda daha olarak içime sindirdiğim bir olay olmazsa, o da İngiltere'de oynadığım dönem olur.

Tottenham'da antrenman seviyesini gördüm ve harika olduğunu düşündüm. Yapabileceğinin bir sınırı yoktu ve daha Harry Kane'in en iyi durumuna da şahit olamamıştık. Şut çalışması yaptığımızda, üffff. İki ayağıyla birlikte de harikaydı. Sırtı arkaya dönük oynayabiliyordu, asistler yapıyordu, akıllıydı, hızlı düşünüyordu. O sezon takım çok iyi olmadan zorlanmıştı ama sürekli gelişiyordu.

Neyin yanlış olduğunu bilmiyorum. Danny Rose ve Jan Vertonghen ile bu konuyu hala konuşuyorum. Pochettino'nun kafasında çok açık bir fikir vardı ve bizi taktiksel ve fiziksel larak çok iyi çalıştırdı. Başlangıçtan itibaren soyunma odasında birlikteydik ve her yıl daha da iyiye gittik. Belki de çok uzun yıllar birlikte çalışıldığı için sorun oldu. Pochettino oyunculardan kimsenin beklemediği şekilde verim aldı ancak istikrarı kaybetti ve Tottenham'ın bir değişikliğe ihtiyacı vardı. Şimdi dünyanın en iyilerinden biri orada. Kane, Pochettino'ya minnettar olacak ancak Mourinho gibi harika bir teknik direktöre de güvenecek.