İlkay Gündoğan: "Benim babam kamyoncuydu"

Benim dedem, ailemde Türkiye'den Almanya'ya gelen ilk kişiydi. Tek kelime Almanca bilmiyordu, benim anne, babam da bilmiyordu, bu yüzden çok zorlandılar. Ancak her zaman, eğer bir şeyler başarmak ya da bir yerlere ulaşmak istiyorsak, yanımızdakilerden iki kat fazla efor göstermemiz gerektiğini hep söylediler.

Babam bir kamyoncuydu. O benim rol modelim, başardığı şeylerle gurur duyuyorum. Sabah 5'te uyanıp işe gidiyordu. Tatillerde kardeşim ve beni, gerçek bir işin nasıl olduğunu, ne kadar zor olduğunu anlamamız için yanında götürürdü. Aynı zamanda okumamız ve daha iyi yerde olmamız için bize baskı yapardı. O zamanlar öyle gelmiyordu ama arkasında bu vardı.

Nürnberg'e transfer olduğumda merkezde bir ev arıyordum ve bir emlakçı telefonda bana, 'Bu evin kirasını karşılayabilecek misin?' dedi. 'Öyle olmasa neden arayayım ki' dedim. Ne iş yaptığımı öğrendikten sonra 180 derece döndü ve bana daireyi hediye etmek bile istedi. Adım yüzünden herhalde ilk tepkiyi verdi çünkü gurbetçi geçmişimiz vardı. Ancak o da gurbetçiydi, daha iyi bilmeliydi.

Klopp, Dortmund'da sürekli pozisyon değiştirdiğim bir oyun oynatıyordu. Çok fazla duygu vardı işin içinde. Sadece tribünden değil, aynı zamanda teknik direktörden ve sahadaki oyunculardan. Bir şeyleri kanıtlamaya daha az ihtiyaç duyguktan sonra değişim istedim ve İngiltere'ye transfer oldum.

İnsanlar, Dortmund'da oynarken Pep Guardiola'nın beni bir oyuncu olarak beğendiğini söylerdi. Bayern Münih ile oynadığımız bir maç sonrasında tünelde bekliyorduk, yanımdan geçerken mideme bir yumruk attı ve küçük bir tebessüm etti. O zaman onun beni beğendiğini anladım.

Guardiola ile aynı yerde yaşıyoruz ancak onu asansörde ya da resepsiyonda olmadığı sürece görmüyorum. Gerçekten anlaşması kolay bir insan. Bana gereken alanı veriyor, ben de ona.

Guardiola ve Klopp iki farklı teknik adam. İkisi de harika ve benim anlaşabildiğim teknik direktörler. Jürgen daha iyi motivasyon ustası, savaşa bile gidersin, Pep ise oyunun taktik detaylarına inanılmaz dikkat ediyor. Her zaman bir planı var ve oyunda bunu görmek istiyor. Bu yüzden zeki, esnek ve çok yönlü oyuncuları tercih ediyor.

Koronavirüsün grip gibi olduğunu söyleyen insanlara söylemek istediğim tek şey var, hayatımda böyle bir grip geçirmedim. Çok korkutucuydu. Psikolojik bir yönü de var. Bu hastalık yüzünden ölen birçok insan olduğunu biliyorsun ve hasta oluyorsun, korkmak için bu yeterli. Ki ben genç ve sporcu bir insanım, ailemi düşününce daha kötü oluyordum. Ayrıca, hastalık sonrası uzun dönem etkilerinden de bahsediliyor. Şu ana kadar, şanslıyım ki Kovid öncesi hayatıma göre bir değişiklik yok ancak olup olmayacağını yüzde 100 bilemeyiz.

Zorluklarla karşılaşmak normaldir. Zorluk yaşamadığımda, bir şeyler yanlış gibi hissediyorum. Zorlanmak, bu oyunun bir parçası, hayatın bir parçası. Bir şeyler başardığında geriye bakarak, tüm bu zorlukları nasıl aştığınla gururlanabilirsin.