Cengiz Ünder, Roma'da kariyerini anlattı!

Balıkesir'de Sındırgı denilen bir yerde doğdum. Her zaman futbola aşıktım. Küçükken de hep futbol oynardım. Futbol maceram 10 yaşımda başladı. Bucaspor'un genç takımına çağrılmıştım.

Evime uzak bir yerdi. İlk başlarda ailemden uzak kalmak kolay olmadı. Bir süre sonra kulüp başkanı, annemi yaşadığım yere getirdi. Annemle babam ayrıydı. Çok sakin bir çocuktum ve tüm gözlerim futbolun üzerindeydi.

15 yaşına kadar Bucaspor'da kaldım. İzmir, mükemmel bir şehir. Türkiye'de nereye gidersem gideyim İzmir, 2. şehrim olarak kalacak. Bucaspor, Türkiye'nin en iyi genç takımıydı. Başkan Seyit Mehmet Özkan, harika iş çıkarttı. Gençleri ondan başkası bu kadar geliştiremezdi. Bucaspor, kariyerimde çok önemliydi. O yıllar için Buca'daki herkese teşekkür ederim. Şu an Roma'da oynuyorsam bunda Buca'nın önemi büyük.

Ardından başkan, Altınordu'yu satın aldı ve çoğu genç oyuncuyu oraya taşıdı. Ben de Altınordu'ya geçtim. Oradan Başakşehir'e gittim. Beni Roma'ya getiren yer...

Çocukken idol olarak gördüğüm oyuncu kim? Açık konuşmak gerekirse ben hala çocuğum. Lionel Messi'yi her zaman beğenmişimdir. 15 yaşımdan sonra Messi'yi bir futbolcu gözüyle izlemeye başladım. David Villa ve David Silva'yı da çok beğeniyorum. Ama Messi, diğer herkesten farklı. Kimse onun yanına yaklaşamaz.

Tek bir hedefim vardı. O da profesyonel futbolcu olmak. Diğer hiçbir şeyi düşünmedim. Kariyerimde çalıştığım tüm koçlar, benim gelişmemde yardımcı oldu. Onlar olmasaydı şu an olduğum bir oyuncu olamazdım. Hala genç bir oyuncuyum. Daha iyi bir oyuncu olmak için gelişmeye devam etmeliyim.

Profesyonel gibi yaşamak benim için çok önemli. Çok rutin bir hayatım var. Antrenmandan sonra dinlenmeyi tercih ediyorum. Serhat diye bir arkadaşımla yaşıyorum. Kardeşim gibidir. Akşamları beraber yemeğe gidiyoruz ve sohbet ediyoruz. Şehirde yürümeyi seviyorum.

Roma'da ilk zamanlar benim için kolay olmadı. Sezonun ikinci yarsında düzenli oynamaya başlayıp goller atmamla birlikte her şey aktı gitti. Eusebio Di Francesco bana bu süreçte çok yardımcı oldu. Şampiyonlar Ligi maceramız ise unutulmaz.

Barcelona'yı 3-0 yendiğimiz maçı asla unutamam. Kariyerimin en güzel anlarından biriydi. O maçı hatırladığımda hala tüylerim diken diken oluyor. Evde 3. goldeki korneri her gün izliyorum. Genelde kendi oynadığım maçların tekrarını izlerim. Performansımı analiz ediyorum. O korner pozisyonunu anlatmak çok zor. Aslında pek iyi topa vuramamıştım ama Kostas çok iyi kafa vurdu. Yakın direğe çok iyi gitmişti. Bütün övgüyü o hak ediyor.

Bu sezon kağıt üzerinde kolay gözüken maçları kaybettik. Neden olduğunu bilmiyorum, belki konsantrasyon kaybı yaşamış olabiliriz. Maçı maçları gerçekten kazanmamız gerekiyordu. Ranieri ile son haftalarda toparlandık diyebiliriz. Son 2 maçtır kazandık ve devam ettirmek istiyoruz.

Tek bir şey düşünüyoruz. O da Inter'i geçmek. Şampiyonlar Ligi'ne katılmak istiyoruz. Roma gibi bir takımın her sene Şampiyonlar Ligi'nde olması lazım. İtalya'da çok sayıda iyi takım var, biz de onlardan birisiyiz.

İtalya'da iki şey çok önemli. Biri fiziksel olarak güçlü olmanız ki bunda hala zorlanıyorum. Daha çok çalışmam lazım. Ligin mentalitesi buna dayalı. Diğeri ise taktik. İtalya'da her takımın bir planı vardır. Bizim takımım mentalitesini anladığıma çok sevinmiştim. Sistemi anlayınca daha rahat oynuyorsunuz. Dünyanın başka hiçbir yerinde taktik, İtalya'daki kadar önemli olamaz. Serie A'da oynamak çok zor ama taktiksel yönümü çok geliştirdi. Fiziksel olarak gelişmem gerek. Buna eminim.

Beni Roma'da ilk etkileyen kişi De Rossi olmuştu. Dzeko, El Shaarawy, Perotti gibi çok teknik oyuncularımız var. Onlarla birlikte antrenman yapmak bana çok yardım ediyor. Antrenmanlarda sağ kanatta oynadığımda karşımda Kolarov'u buluyorum. Kolarov'u geçmek çok zordur. Onunla çalışmakta beni çok geliştiriyor. Eğer daha iyi olmak istiyorsanız kendi limitlerinizi zorlamalısınız.

Türkiye'de bana Cengo diyorlardı, aslında bundan hiç hoşlanmamıştım. Ardından arkadaşça bir şekilde bunu demeye başladıklarında sevmeye başladım. Roma'da da bana Cengo diyorlar.