2003/04 sezonunda Galatasaray forması giyen Florin Bratu, kendisi gibi sarı kırmızılı kulüpte oynayan Gabriel Tamas ve Ovidiu Petre ile İstanbul'da yaşadıklarını anlattı.
Gazeta Sporturilor'a konuşan Bratu'nun İstanbul anıları...
"Florin, Tamas ile birlikte İstanbul'da uyumlu muydunuz?"
- Hatırlıyorum da bir gün antrenman sonrası Tamas, benimle birlikte Ovidiu Petre'nin yanına geldi. 'Sizi Kapalıçarşı'ya götüreceğim' dedi. Ben de 'Çıldırdın mı? Kapalıçarşı'da ne işimiz var? Herkes bizi tanıyor, zor olur" dedim. Tamas, "Altın zincir alacağım, gitmemiz lazım" dedi. Duşlarımızı aldık, kıyafetlerimizi giydik ve Kapalıçarşı'ya gittik. Kapalıçarşı, konser alanı gibiydi. Herkes bir yerden bağırıyordu. Gabriel Tamas da tam 1 kiloluk altın zincir aldı.
"ALTININ GRAMINA 10 DOLAR VERDİ"
- 1 kiloluk altın zincir! "Ne yapıyorsun, savaşa mı gidiyorsun?" dedim. Her zaman gösterişli olmayı, ilgi çekmeyi severdi. Zincir için çok para ödedi. Gramına 10 dolar verdi. Onunla 17 yaşımda Tractorul Braşov'da oynamıştım. Çok nazik ve karakterli biridir.
"TAMAS GERÇEK BİR LİDERDİ"
- Dinamo Bükreş'teyken bir partideydik. Takım iyi değildi. Teknik direktörümüz Ioan Andone bizi bir restorana götürdü. Tamas ayağa kalkıp masayı yumrukladı. 'Evet şimdi içiyoruz, yiyoruz. Kimse 5 saat boyunca buradan ayrılmıyor ama yarından itibaren hepimiz antrenmanda sıkı çalışacak ve kimse bizi yenemeyecek' demişti. Takımı bir şekilde bir araya getirmişti. Bir lider olmak istiyordu ve bunu da nasıl yapacağını biliyordu. Tamas, o günden sonra sahada hep %200'ünü verdi. İki ay boyunca çok sıkı antrenman yaptı. En iyisiydi.
"KAFAMA SİLAHI DAYADIM"
- Ovidiu Petre ile komşuyduk. Yan yana apartmanlarda kalıyorduk. Bir gün Ovidiu bende kalıyordu. Kapıyı birinin zorladığını, hırsız olabileceğini düşünüyorduk. Hemen silahımı aldım ve kendi kafama dayadım. Hırsızları kendimi vurmakla tehdit edecektim ve böylece eve giremeyeceklerdi. Ancak gelen giden olmadı. 23 yaşımdaydım, çocuktum ve gerçekten çok korkmuştum.
"İSTANBUL HARİKAYDI"
- İstanbul'da ilk dakikadan itibaren kendimi çok iyi hissettim. Havalimanı çalışanından kampta hizmet edenlere kadar herkes iyi davranıyordu. O yıl kulübün mali sorunları olduğu için Nantes'a satılmıştım.
Gazeta Sporturilor'a konuşan Bratu'nun İstanbul anıları...
"Florin, Tamas ile birlikte İstanbul'da uyumlu muydunuz?"
- Hatırlıyorum da bir gün antrenman sonrası Tamas, benimle birlikte Ovidiu Petre'nin yanına geldi. 'Sizi Kapalıçarşı'ya götüreceğim' dedi. Ben de 'Çıldırdın mı? Kapalıçarşı'da ne işimiz var? Herkes bizi tanıyor, zor olur" dedim. Tamas, "Altın zincir alacağım, gitmemiz lazım" dedi. Duşlarımızı aldık, kıyafetlerimizi giydik ve Kapalıçarşı'ya gittik. Kapalıçarşı, konser alanı gibiydi. Herkes bir yerden bağırıyordu. Gabriel Tamas da tam 1 kiloluk altın zincir aldı.
"ALTININ GRAMINA 10 DOLAR VERDİ"
- 1 kiloluk altın zincir! "Ne yapıyorsun, savaşa mı gidiyorsun?" dedim. Her zaman gösterişli olmayı, ilgi çekmeyi severdi. Zincir için çok para ödedi. Gramına 10 dolar verdi. Onunla 17 yaşımda Tractorul Braşov'da oynamıştım. Çok nazik ve karakterli biridir.
"TAMAS GERÇEK BİR LİDERDİ"
- Dinamo Bükreş'teyken bir partideydik. Takım iyi değildi. Teknik direktörümüz Ioan Andone bizi bir restorana götürdü. Tamas ayağa kalkıp masayı yumrukladı. 'Evet şimdi içiyoruz, yiyoruz. Kimse 5 saat boyunca buradan ayrılmıyor ama yarından itibaren hepimiz antrenmanda sıkı çalışacak ve kimse bizi yenemeyecek' demişti. Takımı bir şekilde bir araya getirmişti. Bir lider olmak istiyordu ve bunu da nasıl yapacağını biliyordu. Tamas, o günden sonra sahada hep %200'ünü verdi. İki ay boyunca çok sıkı antrenman yaptı. En iyisiydi.
"KAFAMA SİLAHI DAYADIM"
- Ovidiu Petre ile komşuyduk. Yan yana apartmanlarda kalıyorduk. Bir gün Ovidiu bende kalıyordu. Kapıyı birinin zorladığını, hırsız olabileceğini düşünüyorduk. Hemen silahımı aldım ve kendi kafama dayadım. Hırsızları kendimi vurmakla tehdit edecektim ve böylece eve giremeyeceklerdi. Ancak gelen giden olmadı. 23 yaşımdaydım, çocuktum ve gerçekten çok korkmuştum.
"İSTANBUL HARİKAYDI"
- İstanbul'da ilk dakikadan itibaren kendimi çok iyi hissettim. Havalimanı çalışanından kampta hizmet edenlere kadar herkes iyi davranıyordu. O yıl kulübün mali sorunları olduğu için Nantes'a satılmıştım.
GÜNÜN İLGİ ÇEKEN VİDEOSU
Galatasaray
