Beşiktaş tribünlerindeki kızıl saçlı kandı, Lyon maçına damga vurdu. UEFA'da Beşiktaş'ın yarı finale çıkmak için mücadele verdiği karşılaşmada, siyah-beyazlı taraftarlar da tribünde takımlarına destek sağlamaya çalıştılar.
Kızıl saçlı kadın Beşiktaş taraftarı, tarihi Lyon maçının TRT 1'den canlı olarak yayınlandığı sırada sık sık ekranlara geldi. Bu durum, sosyal medyada konuşulan konulardan biri oldu.
Maç anında büyük heyecan yaşayan güzel taraftar, sıklıkla ekrana gelince sosyal medyada gündem oldu. TRT rejisi tarafından, kızıl saçlı kadın taraftar sık sık ekrana getirildi. Beşiktaş'ın maçlarını kaçırmayan güzel taraftar bir anda ilgi odağı oldu.
Beşiktaş - Lyon maçını izleyenler sosyal medyadan şu mesajları gönderdi..
KIZIL SAÇLI BEŞİKTAŞ TARAFTARI EVE HAMAMCI KİMDİR?
İlk önce bize biraz kendinizi tanıtabilirmisiniz diyoruz. Veee başlıyor anlatmaya :
'' Ben 06.06.1981 Giresun doğumluyum. 6 yaşınmdan beri İstanbul'da ailemle yaşıyorum. 1986'dan 1999'a 13 yıl kadar Gayrettepe de ikamet ettik. 1999dan bugüne kadar da Sarıyer'de oturuyorum. Meslek olarak Avukat Asistanlığı yapıyorum.''
Daha sonra bize Beşiktaş'ı anlatmaya başlıyor.
'' Ben İstanbul'a geldiğim yıllar da Beşiktaş en şaşalı dönemini yaşıyordu. En büyük ağabeyim hasta Beşiktaş'lıydı kendisi evlenmeden önce sürekli Beşiktaş'ın maçlarına giderdi. Bana da Beşiktaşlılık ondan geçti. O evlendi çoluk çocuk sahibi oldu hala takip ediyor ama eskisi gibi değil. Ondan bayrağı ben teslim aldım. Geride 3 abim daha olmasına rağmen bayrak bana kaldı. Aslında benim Beşiktaş'a bu kadar tutkun oluşum çocukluk yıllarından kalma.''
Ve bize futbol sevgisinin nasıl başladığını anlatıyor.
'' İstanbul'a geldiğimizde ben 1.sınıfa başladım ve Gayrettepe'de oturuyorduk yani Fulya'nın hemen yukarısında. Aklım ermeye başladığı günlerde en büyük ağabeyimi takip ederdim hep bayrağı sırtına bağlar maçlara giderdi. Kimi zaman sevinçli gelir kimi zaman hüzünlü... Öyle böyle derken bende de bir futbol merakı başladı. Zaten ben biraz erkek gibi yetiştim. Mahallede dövmediğim çocuk oynamadığım misket ve maç yapmadığım mahalle çocukları kalmamıştı. Tabi kavga etmediğim erkek de . Sol ayağımı çok iyi kullanırdım ki hala kullanırım ayıptır söylemesi Neyse efendim hocalarım da benim 3. 4. sınıflara doğru nasıl bir manyak Beşiktaşlı olduğumu, futbol hastası olduğumu yavaş yavaş çözmeye başlamışlardı. İlk okulu tamamen Beşiktaş hayalleriyle yaşayarak bitirdim o zamanlar daha stadın önünden geçmişliğim yoktu sadece bir hayaldi... Günler geçti ortaokula başladım ve artık daha bilinçli bir Beşiktaşlıydım futbolcuları tek tek takip eder maçları izlerken olup bitenleri kavrayabilen bir taraftardım. Artık okul yıllarımda hocalarım da beni çözmüştü. Nöbetçi olurdum nöbetten kaçar, Fulya'ya idman izlemeye giderdim. Sabahları okula diye çıkar Fulya'ya idmana kaçardım. Ve gün geldi Küçük Ali, Alpay, Ertuğrul, Sergen bizim mahallemize taşındı. Komşu olduk. Bu isimlerin gelmesi de benim hayallerimin yavaş yavaş gerekleşeceğine olan inancımı artırdı... ''
Çocukluk yıllarının bu şekilde geçtiğini söyleyen Eva bize 20'li yaşlarını anlatmaya başlıyor.
'' Her tribünü gezdim dolaştım ve 2005'ten itibaren artık stada kombine alıp gitmeye karar vermiştim. Ve Dedim ki 'Evet ben Burada olmalıyım, Kapalı benim yerim olmalı. Bismillah deyip maçlara full gitmeye başladım. Tabi ilk zamanlar maçlara ailemden habersiz gidiyorum. Ertesi gün gazetelerde, maçlarda, televizyonlarda görmeye başladıklarında artık gizleyemez oldum ve onlar da bu sevdamın önünü açtılar sağolsunlar:) ''
Daha sonra statta neler yaşadığından bahsediyor.
'' Ben stata girdiğim de dünya ahiret ilişkilerim biter. Tamamen sahaya ve atmosfere odaklanırım kendimi orada baska bir dünyaya girmiş hapsetmiş olurum. Bu durum 3-4 maç sonra herkesin dikkatini çekmeye başlamış. Yöneticisinden taraftarına,Herkesin aklında yer etmişim gerek tezahüratlarımla gerek yerinde duramayışımla. O günlerden kalma herkeste taraftarlık adına bir keyif bırakmışım. Sonradan tanıyanlar da der hep 'Abla Sen Kapalı Alttaki Kızıl Saçlı değil misin' diye diye,Adımız kaldı 'Kapalı Alttaki Kızıl Saçlı Kız ' :) ''
Daha sonra eski günleri hatırlatıp bir iç çekiyor.
'' Yaklaşık 8 sene kapalı alttaydım taaki yıkılana kadar... Gerçekten de biz ne baharlar gördük ne kışlar... Hiç bir maçı unutamam orada. Ne yediğim yağmurları, Ne karları ne sevincini ne de hüznünü. Çok anılarım var tabiki herkes gibi orada 8 sene sonra mabed yıkılınca..2014'te stadımız yokken ortada kombine aldım 2 sezonda Olimpiyat yollarından Başakşehir'e kadar peşinden koşturdum Beşiktaşımın... ''
Kendisine Vodafone Arena'ya ilk çıktığı anı soruyoruz. Kendisi tribünde ne kadar çılgınsa şimdi de bir o kadar incelikle sorumuzu cevaplıyor;
'' Stadımız açılmadan bir çok kere gittim. Özellikle son 1 ay kala geceleri rüyamda görüyordum. Velhasıl kelam gün geldi çattı. Sabah Bursa maçı için kalktığım da, rüyamı hatırladım stada giriyorum eskisi gibi. Taksime çıkmışım oradan Gümüşsuyundan inmişim ve stadın içine girip yerimi almışım. Ve akşamına aynı olayı yaşadım. İçeriye bir girdim. Önce sudan çıkmış balık gibi hissettim. Neredeyim ? Burası neresi? Bugün hangi stattayım diye sorular sordum kendime. Sonra ısındım dedim Eva burası senin evin yaa evinn döndük işte... Hem göz yaşlarında boğuldum hem de gururun dibini yaşıyordum. Sonra kendimi bir topladım ve başladım eski Eva olmaya. Dedim BU SAATTEN SONRA HERKES İZLESİN BOĞAZIN HAYKIRIŞINI GÖRSÜN BiLSİNLER DEDİM''
Beşiktaşlılar "Bizde Sakat Çok" der. Eva'ya tribünlerde karşılaştığı ilginç bir olay var mı diye soruyoruz. Artık tüm ilginçliklerin kendsine normal geldiğini belirten Eva şunları dedi.
"Bazı taraftarlarımızın özellikle genç taraftarlarımızın bendeki coşkuyu görüp maç içinde ve maç sonunda yanıma gelip benimle fotoğraf çekilmek istemeleri bana çok ilginç geliyordu ama sonraları alıştım. bu benimle ilgili olan kısmıydı diğer ilginçlik ise Olcay'ın 90+3'teki Fenerbahçe'ye attığı gol sonrası benim demir setten Aşağı atlayıp insanlıktan çıkan sevincimi hiç unutamam ki kimse de unutamaz :)"
Daha da anlatıyor bize. Eva'ya Beşiktaş'ın günlük hayatında ne kadar yer kapladığını soruyoruz.
"Çevremde beni görenler nasılsın diye sormazlar Beşiktaş nasıl diye sorarlar (Çünkü bilirler ki Beşiktaş İyiyise Bende iyiyim Kötüyse Bende Kötüyüm) Ben de onlara ' Beşiktaş iyiyse ben de iyiyim' diyorum"
Röportaj Kaynak: Futbol1903
Maç anında büyük heyecan yaşayan güzel taraftar, sıklıkla ekrana gelince sosyal medyada gündem oldu. TRT rejisi tarafından, kızıl saçlı kadın taraftar sık sık ekrana getirildi. Beşiktaş'ın maçlarını kaçırmayan güzel taraftar bir anda ilgi odağı oldu.
Beşiktaş - Lyon maçını izleyenler sosyal medyadan şu mesajları gönderdi..
KIZIL SAÇLI BEŞİKTAŞ TARAFTARI EVE HAMAMCI KİMDİR?
Beşiktaş tribünlerinin yakından tanıdığı bir isim. Eva Hamamcı... Ama taraftara sorarsanız o Kapalı Alttaki Kızıl Saçlı Kız.
İlk önce bize biraz kendinizi tanıtabilirmisiniz diyoruz. Veee başlıyor anlatmaya :'' Ben 06.06.1981 Giresun doğumluyum. 6 yaşınmdan beri İstanbul'da ailemle yaşıyorum. 1986'dan 1999'a 13 yıl kadar Gayrettepe de ikamet ettik. 1999dan bugüne kadar da Sarıyer'de oturuyorum. Meslek olarak Avukat Asistanlığı yapıyorum.''
Daha sonra bize Beşiktaş'ı anlatmaya başlıyor.
'' Ben İstanbul'a geldiğim yıllar da Beşiktaş en şaşalı dönemini yaşıyordu. En büyük ağabeyim hasta Beşiktaş'lıydı kendisi evlenmeden önce sürekli Beşiktaş'ın maçlarına giderdi. Bana da Beşiktaşlılık ondan geçti. O evlendi çoluk çocuk sahibi oldu hala takip ediyor ama eskisi gibi değil. Ondan bayrağı ben teslim aldım. Geride 3 abim daha olmasına rağmen bayrak bana kaldı. Aslında benim Beşiktaş'a bu kadar tutkun oluşum çocukluk yıllarından kalma.''
Ve bize futbol sevgisinin nasıl başladığını anlatıyor.
'' İstanbul'a geldiğimizde ben 1.sınıfa başladım ve Gayrettepe'de oturuyorduk yani Fulya'nın hemen yukarısında. Aklım ermeye başladığı günlerde en büyük ağabeyimi takip ederdim hep bayrağı sırtına bağlar maçlara giderdi. Kimi zaman sevinçli gelir kimi zaman hüzünlü... Öyle böyle derken bende de bir futbol merakı başladı. Zaten ben biraz erkek gibi yetiştim. Mahallede dövmediğim çocuk oynamadığım misket ve maç yapmadığım mahalle çocukları kalmamıştı. Tabi kavga etmediğim erkek de . Sol ayağımı çok iyi kullanırdım ki hala kullanırım ayıptır söylemesi Neyse efendim hocalarım da benim 3. 4. sınıflara doğru nasıl bir manyak Beşiktaşlı olduğumu, futbol hastası olduğumu yavaş yavaş çözmeye başlamışlardı. İlk okulu tamamen Beşiktaş hayalleriyle yaşayarak bitirdim o zamanlar daha stadın önünden geçmişliğim yoktu sadece bir hayaldi... Günler geçti ortaokula başladım ve artık daha bilinçli bir Beşiktaşlıydım futbolcuları tek tek takip eder maçları izlerken olup bitenleri kavrayabilen bir taraftardım. Artık okul yıllarımda hocalarım da beni çözmüştü. Nöbetçi olurdum nöbetten kaçar, Fulya'ya idman izlemeye giderdim. Sabahları okula diye çıkar Fulya'ya idmana kaçardım. Ve gün geldi Küçük Ali, Alpay, Ertuğrul, Sergen bizim mahallemize taşındı. Komşu olduk. Bu isimlerin gelmesi de benim hayallerimin yavaş yavaş gerekleşeceğine olan inancımı artırdı... ''
Çocukluk yıllarının bu şekilde geçtiğini söyleyen Eva bize 20'li yaşlarını anlatmaya başlıyor.
'' Her tribünü gezdim dolaştım ve 2005'ten itibaren artık stada kombine alıp gitmeye karar vermiştim. Ve Dedim ki 'Evet ben Burada olmalıyım, Kapalı benim yerim olmalı. Bismillah deyip maçlara full gitmeye başladım. Tabi ilk zamanlar maçlara ailemden habersiz gidiyorum. Ertesi gün gazetelerde, maçlarda, televizyonlarda görmeye başladıklarında artık gizleyemez oldum ve onlar da bu sevdamın önünü açtılar sağolsunlar:) ''
Daha sonra statta neler yaşadığından bahsediyor.
'' Ben stata girdiğim de dünya ahiret ilişkilerim biter. Tamamen sahaya ve atmosfere odaklanırım kendimi orada baska bir dünyaya girmiş hapsetmiş olurum. Bu durum 3-4 maç sonra herkesin dikkatini çekmeye başlamış. Yöneticisinden taraftarına,Herkesin aklında yer etmişim gerek tezahüratlarımla gerek yerinde duramayışımla. O günlerden kalma herkeste taraftarlık adına bir keyif bırakmışım. Sonradan tanıyanlar da der hep 'Abla Sen Kapalı Alttaki Kızıl Saçlı değil misin' diye diye,Adımız kaldı 'Kapalı Alttaki Kızıl Saçlı Kız ' :) ''
Daha sonra eski günleri hatırlatıp bir iç çekiyor.
'' Yaklaşık 8 sene kapalı alttaydım taaki yıkılana kadar... Gerçekten de biz ne baharlar gördük ne kışlar... Hiç bir maçı unutamam orada. Ne yediğim yağmurları, Ne karları ne sevincini ne de hüznünü. Çok anılarım var tabiki herkes gibi orada 8 sene sonra mabed yıkılınca..2014'te stadımız yokken ortada kombine aldım 2 sezonda Olimpiyat yollarından Başakşehir'e kadar peşinden koşturdum Beşiktaşımın... ''
Kendisine Vodafone Arena'ya ilk çıktığı anı soruyoruz. Kendisi tribünde ne kadar çılgınsa şimdi de bir o kadar incelikle sorumuzu cevaplıyor;
'' Stadımız açılmadan bir çok kere gittim. Özellikle son 1 ay kala geceleri rüyamda görüyordum. Velhasıl kelam gün geldi çattı. Sabah Bursa maçı için kalktığım da, rüyamı hatırladım stada giriyorum eskisi gibi. Taksime çıkmışım oradan Gümüşsuyundan inmişim ve stadın içine girip yerimi almışım. Ve akşamına aynı olayı yaşadım. İçeriye bir girdim. Önce sudan çıkmış balık gibi hissettim. Neredeyim ? Burası neresi? Bugün hangi stattayım diye sorular sordum kendime. Sonra ısındım dedim Eva burası senin evin yaa evinn döndük işte... Hem göz yaşlarında boğuldum hem de gururun dibini yaşıyordum. Sonra kendimi bir topladım ve başladım eski Eva olmaya. Dedim BU SAATTEN SONRA HERKES İZLESİN BOĞAZIN HAYKIRIŞINI GÖRSÜN BiLSİNLER DEDİM''
Beşiktaşlılar "Bizde Sakat Çok" der. Eva'ya tribünlerde karşılaştığı ilginç bir olay var mı diye soruyoruz. Artık tüm ilginçliklerin kendsine normal geldiğini belirten Eva şunları dedi.
"Bazı taraftarlarımızın özellikle genç taraftarlarımızın bendeki coşkuyu görüp maç içinde ve maç sonunda yanıma gelip benimle fotoğraf çekilmek istemeleri bana çok ilginç geliyordu ama sonraları alıştım. bu benimle ilgili olan kısmıydı diğer ilginçlik ise Olcay'ın 90+3'teki Fenerbahçe'ye attığı gol sonrası benim demir setten Aşağı atlayıp insanlıktan çıkan sevincimi hiç unutamam ki kimse de unutamaz :)"
Daha da anlatıyor bize. Eva'ya Beşiktaş'ın günlük hayatında ne kadar yer kapladığını soruyoruz.
"Çevremde beni görenler nasılsın diye sormazlar Beşiktaş nasıl diye sorarlar (Çünkü bilirler ki Beşiktaş İyiyise Bende iyiyim Kötüyse Bende Kötüyüm) Ben de onlara ' Beşiktaş iyiyse ben de iyiyim' diyorum"
Röportaj Kaynak: Futbol1903
GÜNÜN İLGİ ÇEKEN VİDEOSU
Beşiktaş
