Şansal Büyüka'dan gündem değerlendirmesi!

Fenerbahçe’de Mayıs 2018’de seçim var. Kulisler hareketlendi. Başkan Aziz Yıldırım ve başkan adayı Ali Koç cephelerinden açıklamalar var. Peki, ne olur bu işin sonu? Ben kendi fikrimi söyleyeyim; eğer hem Aziz Yıldırım’ın, hem de Ali Koç’un başkan adayı olarak gireceği bir seçim olursa, burada başkanı “sandık” değil, “saha” belirler.

Örneğin Aziz Başkan’a çok yakın ve delegasyon üstünde etkili bazı isimler, 10’ar-15’er kişilik gruplarla yemek yiyorlar, strateji belirliyorlar. Bunları Aziz Başkan mı istiyor, Aziz Başkan’dan bağımsız mı yapılıyor bilemiyorum. Ama böyle bir hareketlilik var. Sohbet ederken bazı arkadaşlarım, “Kaç zamandır aramıyordu, Aziz Başkan aradı, halimi hatırımı sordu” diyorlar.

Ayrıca son üç yıldır kulüp çalışanlarının genel kurul üyesi yapıldığı, bunların sayısının yaklaşık 600-700 kişi olduğu ve aileleri ile birlikte Başkan Yıldırım’a iyi  bir oy potansiyeli yaratacağı konuşuluyor.

Konuşulan başka şeyler de var tabi... Hepsini çok iyi tanıyorum. Yıllardır Aziz Başkan’a oy attılar. Sadık ve tutarlı bir Aziz Yıldırım bağımlısı bunlar... Şimdi bakıyorum “artık yeter, değişim zamanı, oyumuzu Ali Koç’a atacağız” diyorlar ve bu konuda sayı olarak hem az değiller , hem de ciddi anlamda kararlılar.

Pazar günü saat 16.45 sıralarında Bağdat Caddesi’nden geçiyordum. Bahardan kalma bir gün vardı ve Fenerbahçe-Malatya maçının başlamasına 2-2.5 saat kalmıştı. Eski yıllarda maç öncesi bütün cafelerde renk sadece sarı-lacivert olur, Bağdat Caddesi’nden stada doğru çoluk-çocuk /ana-baba, sarı- lacivert bir sel akardı. İnanın, yemin ederek söylüyorum 3-5 formalı taraftarın dışında kimseyi görmedim. Diyeceğim o ki, köklü bir değişimi isteyenlerin çok olduğunu çevresel gözlemlerden bile anlayabiliyorsunuz. Eski heyecan yok, insanlar o heyecanı arıyor, o heyecanı yaratacak umudu arıyor.

Şunu kabul edelim; Fenerbahçelilerde Ali Koç’a aşırı bir destek var. Delegasyonda ve kongre tecrübesinde Aziz Yıldırım’ın üstünlüğü  tartışılmaz. Ama Fenerbahçe delegasyonunda, “Önce Fenerbahçe” diyen binlerce üye var. Bu bakımdan mayıs kongresinde saha sonuçları sandığı direkt, hatta damardan etkiler.

Eğer Mayıs ayında takım şampiyonluk yarışında varsa, devam ediliyorsa Aziz Yıldırım çok büyük bir avantaj sağlar. Aksi olur, son yıllardaki gibi takım ciddi puan farkları yiyip geride kalırsa, “Artık değişim zamanı” diyenlerin oyları Ali Koç’u başkan yapar. Onun için diyorum ki, başkanı sandık değil, saha belirler.

Derbi öncesi futbolun kriterlerine bakarsanız bütün yollar Galatasaray’a çıkıyor. Ama istatistikler ve alışkanlıklar, şartlar ne olursa olsun maçın unvanı “derbi” oldu mu Fenerbahçe’nin kolay kaybetmediğini gösteriyor. Kaleciler, orta sahalar, golcüler neyi yaparlar, neyi yapamazlar bilemem. Bildiğim ve öngördüğüm şu: Bu maçı Fenerbahçe’nin savunma anlayışı belirler.

Fenerbahçe son Malatya maçının özellikle ilk yarısında hiç alışkın olmadığımız son derece hızlı hücumlar yaptı ve sonlandırdı. Biri 11 saniyede, bir diğeri 8 saniyede, Giuliano golüyle sonuçlanan atak ise topu kaptıktan 5 saniye sonra o topun ağlarla buluşmasıyla sonlandı. Zaten 11 saniyelik ilk hızlı atakta Dirar asisti, Ozan Tufan kafasıyla golle tamamlandı. Bu kadar hızlı hücum etme şansın ve becerin varsa, haftalardır niye bu kadar ağır oynuyorsun?

“Kötü” dediğimiz Fenerbahçe, “iyi” dediğimiz Beşiktaş’ın averajla üstüne çıktı. Biz ya Fenerbahçe’yi çok hırpaladık ya da Beşiktaş’ı çok abarttık. Puan cetvelindeki görüntü bunu söylüyor.

Florya’da, “Sneijder çiftliği”nden, çok ciddi bir Igor Tudor disiplinine geçiş... “Futbolcuya dayalı” düzenin sonlanması ve ciddi anlamda hocanın arkasında durma konusunda başkan Dursun Özbek tarafından ortaya konan güçlü irade... Transferde scout ekibinin tam isabeti... Sportif direktör Cenk Ergün’ün her transfer turundan genellikle “eli dolu” dönmesi ve bunun sonucu Türkiye’deki büyük kandırmaca “Uyum sorunu”nun yerle bir olması...

Galatasaray bugün “uyum sorunu” kandırmacasına takılmadığı için lig tarihinde ilk kez 8. hafta sonunda üç büyükler arasında 8 puanla en büyük farkı yakalayan lider konumunda... 2009-10’dan bu yana 22 puanla ilk kez bu kadar fazla puan toplayan takım özelliğini taşıyor ve Avrupa liglerinin henüz maç kaybetmeyen 9 takımından biri...

Bizim ligin de tek yenilmezi, en çok atanı , en az yiyeni... Bunlar rastlantı değil... Hesap-kitap işi... Adımı doğru atarsan, yanlış yola sapmazsın.

Trabzonspor’da 3. Ersun Yanal devri de bitti. Aslında hocalar geliyor, hocalar gidiyor. Her yıl çok sayıda futbolcu geliyor, futbolcu gidiyor, değişmeyen tek şey hayal kırıklığı oluyor. Niye böyle? Trabzon’da niye hiçbir hoca başarılı olamıyor? Trabzon’da niye hiçbir futbolcu ileri gideceğine hep geri gidiyor?

Şenol Güneş döneminin sonrasında, Trabzonspor’a hangi iddialı futbolcu geldiyse hep geriye gitti. Hep geldiği noktanın gerisinde kaldı. Bugün Trabzonspor’a  6 gol atan Akhisarspor’un kadrosunda 6 eski Trabzonsporlu oyuncu oynuyor. O Akhisar ligde üçüncü sırada ve takımın yarısına yakını Trabzonspor’un beğenmeyip gönderdiği oyunculardan oluşuyor. Trabzon kentinin ve Trabzonspor’un önce bunu sorgulaması lazım...

İki genç adam... Tamer Tuna ve Okan Buruk... Okan Hoca’nın geçen yıldan beri Akhisar’da devam eden başarısı ve istikrarı var. Tamer Tuna’nın bu sezon  “Birinci adam” olarak ilk görevi ve Göztepe ikinci sırada... Umarım bu başarı ve istikrar devam eder. Kulüplerin ve Türk futbolunun genç soluklara ve yeni beyinlere ihtiyacı var.