Şansal Büyüka, dört büyükleri değerlendirdi

Deplasman yasağının bu maç için kalkması ikinci planda kalmadı. Beşiktaş Başkanı Fikret Orman ile Galatasaray Başkanı Dursun Özbek arasında zaten çok sıkı bir dostluk var. Başkanlar ortamı germeyince, ev sahibi ve deplasman seyircisi sakinliğini koruyunca fazla bir gürültü patırdı çıkmadı. Ben bu deplasman yasağının köklü anlamda kalkıp kalkmayacağını anlamak için 11. haftadaki Fenerbahçe­Galatasaray derbisini beklemeyi doğru buluyorum.

Daha sert bir rekabet var. Hatta bazen arada gerginlikler oluyor. Maç haftasında yöneticiler ortamı germezse, deplasmana gelecek olan Galatasaray seyircisi sakinliğini koruyabilirse, Fenerbahçe seyircisi iyi bir ev sahipliği yapabilirse bu yasağın kalkacağına, kalktığına o zaman inanırım.

Futbolda her şeyin tamamıyla kusursuz ya da her şeyin tamamen kötü, yanlış olduğunu düşünemeyiz. Futbolun içinde aynı anda iyi de var, kötü de... Örneğin Bruma’nın attığı ikinci Galatasaray golü... Bruma, o 50 metrelik sprintinde saatte 34 kilometreye kadar çıkan bir hız yaptı. O hızla topun kontrolünü kaybetmedi ve mükemmel bir son vuruş yaptı. Futbol adına
olağanüstü, kusursuz bir gol...

Ama aynı golde Beşiktaş savunması “kartondan kale” gibi yıkıldı. Bruma 50 metrelik mesafede göz kamaştıran bir hız ve beceri ile giderken, Beşiktaş savunma anlayışı sınıfta kaldı. Görüyoruz ki aynı pozisyonun içinde çok iyi de var, çok kötü de...

Galatasaray’ın Vodafone Arena’da, daha Beşiktaş’ın tek puan kaybetmediği statta, ilk yarıyı 2­0 önde kapatmasında hoca katkısını görmezden gelemeyiz. Galatasaray, derbilerin alışılmış kontrollü bir başlangıcını yapacağına, “hızlı hücum” anlayışı ile bu yarıda Beşiktaş kalesine adeta “baskın” yaptı. Baskın basanındır misali...

İlk yarıyı hatırlayalım, skor üçe dörde gidebilirdi. Ama aynı Riekerink, herkesin kabul ettiği gibi, Beşiktaş’ın ikinci yarıda “kâbus” gibi üstüne çöktüğü dakikalarda değişiklik yapmakta ve defansif önlemleri almakta gecikti.

Kazanmasına rağmen Beşiktaş savunması Alanyaspor ve Karabükspor maçlarında da ciddi sıkıntılar yaşadı. Takım maçı alınca bunlar görmezden gelindi. Beşiktaş savunma anlayışını henüz yerleştirebilmiş değil... Beşiktaş’ın bir maçta orta sahayı ilk defa rakibine teslim ettiğini gördüm. İlk yarıda mutlak bir Galatasaray egemenliği vardı.

Beşiktaş’ta bu sezon çok karşılaşacağız. Kadro geniş olunca ve puan kayıpları yaşandıkça “o niye oynamadı, bu niye oynamadı” soruları gündemi meşgul edecek. Ancak ben de Beşiktaş Yönetimi gibi, Beşiktaş taraftarı gibi, medya gibi, herkes gibi Talisca ile başlamanın daha doğru olacağını düşündüm.

her şeye rağmen Fenerbahçe’de gözle görülür bir düzelme var. Birincisi, hücuma artık hızlı ve dikine çıkıyorlar. İki kanatta Volkan Şen ve Lens, merkezde Emenike... Özellikle iki kanat adamı hızlılar ve iyi adam eksiltiyorlar. Ancak Volkan’ın son pozisyonlarda bu kadar kişisellikten kaçması gerekiyor.

Lens, daha önce de yazdığım gibi “sıra dışı” bir oyuncu değil ama Fenerbahçe’nin eksiğini dolduracak çok yararlı bir futbolcu... Daha ikinci maçta bütün duran topların kendisine teslim edilmesi bile bu kadar kısa sürede nasıl bir güven duygusu yarattığını gösteriyor.

Hayrettir, yeni Emenike sadece atmayı değil, attırmayı da düşünüyor ki, Fenerbahçe’nin en büyük kazançlarından biri budur. Final paslarında takımdaşlık duyguları biraz daha öne çıkarsa, son vuruş kalitesi biraz daha artabilirse, daha farklı sonuçların gelebileceğini düşünüyorum.

Ancak şu var: Fenerbahçe kolay bir fikstür ile başladı. Şimdiye kadar sadece iki defa boğaz köprülerinden karşıya geçti. Bu hafta ilk defa İstanbul dışına çıkıyor. Kendini gerçek anlamda test etme açısından Osmanlıspor maçı son derece önemli...

Bir şarkının mısralarında var... “Sen yoksan her şey eksik” diye... Gerçekten öyle... Fenerbahçe isterse sahada döktürsün, tribünlerde seyirci yoksa her şey eksik... Belli ki taraftarın bir kırgınlığı, kızgınlığı, hatta bazılarının öfkesi var... Bazı tribünler için kombine bilet satılmadığı iddiaları hep konuşuluyor.

Transferlerden ve kaçan şampiyonluklardan, Pereira’nın oynattığı futbolun seyirciyi tribünlerden kaçırdığı hep söyleniyor. Çevremizden bu ve benzeri şeyleri sıkça duyuyoruz. Unutulmasın, 3 Temmuz sürecinde Bağdat Caddesi’nde Başkan’ın arkasından 400 bin Fenerbahçeli yürüdü. Asfaltta basacak yer kalmadı.

Bağdat Caddesi’nde Başkan’ın arkasından yürüyenler de aynı Fenerbahçeliler, bugün maça gelmeyenler de aynı
Fenerbahçeliler... Burada sanki bir mesaj var. Çözümü Başkan bulacak. Bir kırgınlık, bir kızgınlık varsa ki öyle görülüyor, barış için ilk adımı Başkan atmalı...

Trabzonspor berabere kalsa da görüşüm değişmezdi. Konya maçının ikinci yarısında gerçek bir Ersun Yanal takımı gibi mücadele etti. Anladığım kadarıyla yeni gelen yabancılar kısa sürede futbolun gerektirdiği sertliğe ve mücadeleye ulaşmazlarsa, kulübede oturmaya devam edecekler.