Arnavutluk'ta 2011 yılında yapılan Veteranlar Dünya Şampiyonası'na 50 yaşında katılan milli güreşçi İlhan Şenlik, bu müsabakalarda aldığı ve 2 yıl sonra çaldırdığı madalyasına kavuşacağı günü hayal ediyor.
Yalova'da güreş antrenörlüğü yapan 55 yaşındaki İlhan Şenlik, AA muhabirine, 1972'de Tekirdağ'da başladığı güreşi, Şekerspor bünyesinde devam ettirdiğini, çeşitli dereceler elde ettiğini söyledi.
Güreşe, dünya şampiyonu olma hedefiyle başladığını dile getiren Şenlik, önüne çıkarılan engeller ve diğer bazı nedenlerle bunu 50 yaşına kadar gerçekleştiremediğini anlattı. Şenlik, "Ne yapıp edip yaşlansam da madalya alacağım dedim. Gençliğimde gerçekleştiremediğim hayalim olan dünya şampiyonluğunu 2011'de elde ettim. Arnavutluk'ta yapılan Veteranlar Dünya Şampiyonası'nda altın madalya kazandım. Bir insan 40, 50 ya da 60 yaşında da olsa azmediyorsa, çalışıyorsa derece yapabilir. Ben dünya şampiyonu olarak sporcularıma bunu kanıtladım. 50 yaşında dünya şampiyonu oldum."
- "Gerekirse bana satsınlar"
İlhan Şenlik, gençliğinde elde edemediği madalyayı yaşlılığında kazandığını ancak 2014'te Yalova Belediyespor Tesisleri'nde bunu çaldırdığını bildirdi.
Madalyayla beraber bir de şampiyonluk kemerinin bulunduğunu vurgulayan Şenlik, şunları kaydetti:
"Yalova Belediyespor güreşçilerini çalıştırdığım için belediyenin tesislerinde kaldığım dönemde yurt dışına gitmem gerekti. Eşyalarım da vardı. Yurt dışına giderken malzemelerimi tesislerde bıraktım. Döndüğümde eşofman, madalya ve kemerimin kaybolduğunu öğrendim. Yetkililere bu durumu söyledim. Bunun benim için çok önemli olduğunu anlattım. 'Birilerinin hoşuna gidebilir, eşofman o kişinin olsun. Sadece kazandığım madalyamı versinler, benim için çok önemli. Hatta gerekirse bana satsınlar. Değerini söylesinler ben onun maddi değerini vereyim.' dedim."
Madalyanın manevi değerinin kendisi için çok büyük olduğunu vurgulayan Şenlik, "Üzüntüden kendi kendimi yiyorum. Bazen ağlamak istiyorum. Çünkü benim için onun değeri çok büyük. Yıllarca milli takıma girebilmek ve şampiyon olabilmek için ne eziyetler çektim. Yetkililere sesleniyorum; madalyamı bulabilmek için bana yardımcı olun. Ne gerekiyorsa, ben de o fedakarlığı yapacağım. Gerekiyorsa madalyamı parayla satın alacağım. Yeter ki bana madalyamı getirsinler. Maddi yönden belki gücüm olmasa da yine de ne istiyorlarsa vermeye razıyım." ifadelerini kullandı.
İlhan Şenlik, Myanmar'da antrenörlük yaptığına da değinerek, "Myanmar Milli Güreş Takımı'nı çalıştırdım. Kadınlarda takım halinde şampiyon olduk. Müslümanların yoğun yaşadığı Arakan'a da gittim. Üç ay da Arakan'da takım çalıştırdım. Myanmar'da şampiyona yapıldı ve Arakan, takım halinde şampiyon oldu. Bu başarım ülkede çok konuşuldu." şeklinde görüşlerini dile getirdi.
Yalova'da güreş antrenörlüğü yapan 55 yaşındaki İlhan Şenlik, AA muhabirine, 1972'de Tekirdağ'da başladığı güreşi, Şekerspor bünyesinde devam ettirdiğini, çeşitli dereceler elde ettiğini söyledi.
Güreşe, dünya şampiyonu olma hedefiyle başladığını dile getiren Şenlik, önüne çıkarılan engeller ve diğer bazı nedenlerle bunu 50 yaşına kadar gerçekleştiremediğini anlattı. Şenlik, "Ne yapıp edip yaşlansam da madalya alacağım dedim. Gençliğimde gerçekleştiremediğim hayalim olan dünya şampiyonluğunu 2011'de elde ettim. Arnavutluk'ta yapılan Veteranlar Dünya Şampiyonası'nda altın madalya kazandım. Bir insan 40, 50 ya da 60 yaşında da olsa azmediyorsa, çalışıyorsa derece yapabilir. Ben dünya şampiyonu olarak sporcularıma bunu kanıtladım. 50 yaşında dünya şampiyonu oldum."
- "Gerekirse bana satsınlar"
İlhan Şenlik, gençliğinde elde edemediği madalyayı yaşlılığında kazandığını ancak 2014'te Yalova Belediyespor Tesisleri'nde bunu çaldırdığını bildirdi.
Madalyayla beraber bir de şampiyonluk kemerinin bulunduğunu vurgulayan Şenlik, şunları kaydetti:
"Yalova Belediyespor güreşçilerini çalıştırdığım için belediyenin tesislerinde kaldığım dönemde yurt dışına gitmem gerekti. Eşyalarım da vardı. Yurt dışına giderken malzemelerimi tesislerde bıraktım. Döndüğümde eşofman, madalya ve kemerimin kaybolduğunu öğrendim. Yetkililere bu durumu söyledim. Bunun benim için çok önemli olduğunu anlattım. 'Birilerinin hoşuna gidebilir, eşofman o kişinin olsun. Sadece kazandığım madalyamı versinler, benim için çok önemli. Hatta gerekirse bana satsınlar. Değerini söylesinler ben onun maddi değerini vereyim.' dedim."
Madalyanın manevi değerinin kendisi için çok büyük olduğunu vurgulayan Şenlik, "Üzüntüden kendi kendimi yiyorum. Bazen ağlamak istiyorum. Çünkü benim için onun değeri çok büyük. Yıllarca milli takıma girebilmek ve şampiyon olabilmek için ne eziyetler çektim. Yetkililere sesleniyorum; madalyamı bulabilmek için bana yardımcı olun. Ne gerekiyorsa, ben de o fedakarlığı yapacağım. Gerekiyorsa madalyamı parayla satın alacağım. Yeter ki bana madalyamı getirsinler. Maddi yönden belki gücüm olmasa da yine de ne istiyorlarsa vermeye razıyım." ifadelerini kullandı.
İlhan Şenlik, Myanmar'da antrenörlük yaptığına da değinerek, "Myanmar Milli Güreş Takımı'nı çalıştırdım. Kadınlarda takım halinde şampiyon olduk. Müslümanların yoğun yaşadığı Arakan'a da gittim. Üç ay da Arakan'da takım çalıştırdım. Myanmar'da şampiyona yapıldı ve Arakan, takım halinde şampiyon oldu. Bu başarım ülkede çok konuşuldu." şeklinde görüşlerini dile getirdi.
GÜNÜN İLGİ ÇEKEN VİDEOSU
